Pełna treść dostępna jest wyłącznie dla subskrybentów
Masz już subskrypcję? Zaloguj się!
Pełna treść dostępna jest wyłącznie dla subskrybentów
Masz już subskrypcję? Zaloguj się!
Materiał treningowy dla rodziców
00:00:00
00:00:12
Jak rozpoznać, czy Jestem nadopiekuńczym rodzicem?
00:00:17
Nadopiekuńczość, tak samo jak bycie zbyt surowym dla dziecka. Są to postawy rodzicielskie, które mogą być w jakiś.
00:00:24
00:00:24
Osób szkodliwe dla całego systemu rodzinnego, tak samo i dla dziecka. Z jednej strony mamy bardzo, bardzo czujnego, uważnego rodzica, który Wszystko chciałby kontrolować.
00:00:37
To byłby nadopiekuńczy rodzic, a z 2 strony rodzica, który niekiedy nawet opuścił emocjonalnie dziecko, ale bardzo chce, żeby dziecko wykonywało jego konkretny Plan ambi Cje.
00:00:50
Można powiedzieć też, że kontroluje, ale pod pod tym kątem, żeby dziecko po prostu bardzo się słuchało.
00:00:56
00:00:56
Każda skrajna postawa wiąże się z tym, że jest też mało elastyczności w byciu z dzieckiem. Oczywiście, no jest życie ciągle wymaga od nas tego, że się dostosowujemy do zmian, że staramy się być elastyczni.
00:01:09
W tego żyje się po prostu łatwiej, jeśli chodzi o nadopiekuńczość, należałoby to rozpoznać w ten sposób, że otoczenie mówi nam, że my przesadzamy na przykład mamo, tato.
00:01:22
00:01:22
To no weź już daj mi spokój, po co mi ciągle poprawiasz te ubrania? Po co wnikasz? Co ja dokładnie robiłem?
00:01:30
Robiłam na podwórku, może nam to powiedzieć samo dziecko z 2 strony może nam to powiedzieć partner, partnerka zwrócić uwagę na to, czemu ty się ciągle, bo jeszcze moty na Wszystko nie pozwalasz. Czemu ty ciągle chcesz kontrolować tak samo? Może nam na to zwrócić uwagę. Ktoś bardzo życzliwy, przyjazny czy to przyjaciel, czy ktoś z naszej rodziny.
00:01:50
00:01:50
Yy starajmy się słuchać też tego, jak inni ludzie postrzegają ten nasz system wychowawczy, bo najprawdopodobniej wynika to z ich bliskości, szczerości, życzliwości anies tego, że oni chcieliby dla nas czegoś złego, czegoś niedobrego chcieliby nam zaszkodzić.
00:02:08
Czasami sami zdajemy sobie sprawę, że w konkretnej jakiejś sytuacji nasza postawa wychowawcza była zbyt opiekuńcza. Ma to miejsce na przykład wtedy, kiedy dziecko ma spakować na przykład plecak na wycieczkę. Wiemy, że jest w stanie to zrobić. To my każemy to pokazać. Każemy chcemy to skąd?
00:02:28
00:02:28
Rolować chcemy wszystkim zarządzać. Nie pozwalamy na na zwykłe typowe aktywności typu na przykład dziecko nie pojedzie na wycieczkę, czasami wręcz rodzice, którzy mają postawę nadopiekuńczą, używają takiego argumentu.
00:02:44
No bo jest przeziębione, no bo tam może będzie zimno, czyli szukają takich argumentów, które mogło mogło mi się wydawać racjonalne, żeby dziecko nie uczestniczyło w takich typowych aktywnościach, jak na przykład też pójść na nas do koleżanki kolegi. Zaproszenie kogoś do siebie.
00:02:58
00:02:59
Ta nadopiekuńczość też czasami ma wymiar taki że śpimy razem z dzieckiem do późnego wieku. Nie jesteśmy w stanie odkleić się ja tak celowo to nazywam bardzo obrazowo, od swoich potrzeb i swoich lęków na rzecz tego, że dziecko jest wolną, odrębną osobą od nas i ma czasami zupełnie inne potrzeby.
00:03:21
Że ma yy zupełnie inną wizję też na to, w jaki sposób chce żyć. Czasami rodzice nadopiekuńczy też bardzo nie chce słuchać innych osób, nie chce słuchać partnera partnerki, tylko realizuje swoją wizję.
00:03:25
00:03:35
To znowu pokazuje, że ta elastyczność jest wtedy bardzo mała, ograniczona. Nie oznacza to jednak, że ten rodzic jest zły.
00:03:42
Jeśli ktoś zastanawia się nad tym, czy jest nadopiekuńczy czy nie, to znaczy, że ma pewnego rodzaju wgląd w to, że może czasami postępować w taki sposób, że ogranicza dziecko.
00:03:52
Bo nadopiekuńczość oczywiście ogranicza naturalne, podstawowe potrzeby rozwojowe dziecka, żeby ona samodzielnie próbowało zdobyć świat.
00:04:00
00:04:01
Bo dzieciństwo, jaki zresztą całe życie dzieciństwo bardzo jest potrzebne. Do tego jest służy temu, żeby popełniać błędy pod czujnym okiem rodzice, ale nie taki, który trzyma nas na smyczy i nie odstąpi na krok, ale taki, który gdzieś tam dalej jest.
00:04:15
Gdzieś pozwoli jednak nam na tę samodzielność pójść samodzielnie do sklepu, pójść samodzielnie na plac zabaw, spróbować załatwić samodzielnie swoje sprawy, nadopiekuńczość na pewno nie dotyczy tylko rodziców małych dzieci. Może objawiać się również u.
00:04:23
00:04:31
00:04:31
00:04:31
Rodziców, którzy mają dzieci nastoletnie. Wtedy takie dzieci czują się bezradne, jeśli chodzi o załatwianie swoich spraw, bardzo boją się społeczeństwa dookoła i pamiętajmy, że nadopiekuńczość wiąże się też z lękiem, który jest w tym rodzicu. Ten lęk może pochodzić ze wczesnego dzieciństwa z wczesnego dzieciństwa tego rodzica.
00:04:52
00:04:52
Z różnych trudnych sytuacji, których ten rodzic doświadczył, może też mieć nacechowanie braku zaufania do społeczeństwa, do ludzi. W ogóle taki rodzic bardzo często czuje się sam, samotny, nieszczęśliwy, bardzo zalękniony i warto przyjrzeć się sobie dlatego, że bardzo często rodzice.
00:05:16
00:05:16
Niekoniecznie zdają sobie sprawę z nadopiekuńczości swojej, ale raczej wysyłają dziecko na przykład do psychologa i chcą leczyć dziecko, które załóżmy jest nieśmiałe, które boi się kontaktów społecznych, a bardzo często pewnego rodzaju zmiana w systemie, czyli popracowanie z rodzicami nad tym, że żeby oni mogli podjąć się eksperymentu, który pozwoli na przekonanie się, że pewnego rodzaju samodzielność dziecka służy mu, a nie szkodzi.
00:05:46
00:05:47
I kiedy ten eksperyment?
00:05:50
Pozwoli to poczuć, to wtedy rodzice rezygnują z tej postawy nadopiekuńczej na rzecz takiej bardzo racjonalne, gdzie potrzeba opieki? To oczywiście dziecko otrzymuje, ale gdzie potrzeba samodzielności to też, czyli stają się bardziej elastyczni i nie są już tacy sztywni ani w jednej opcji nadopiekuńczości, ani to w tej 2 zbytecznej surowości i dziecko to odczuwa.
00:06:14
00:06:15
I staje się po prostu można powiedzieć uwolnione od tej nadopiekuńczości node opiekuńczość też bardzo często wiąże się z tym, że.
00:06:28
Dziecko jest trochę uwikłane w przeszłości w lęki rodzica, tak jak wcześniej wspomniałam, te lęki są.
00:06:38
Często nieświadome i i rodzice oczywiście nieświadomie, jakby kieruje tym swoim postępowaniem.
00:06:44
00:06:44
Natomiast yy chciałam uczulić, że nie chodzi o to, żeby tych rodziców krytykować, żeby być przeciwko nim tylko żeby im towarzyszyć, żeby im pokazać, że jesteśmy razem, że razem sobie poradzimy, że nie chcę ciebie.
00:06:57
Nie chcę się z tobą konfrontować, ale chodźmy razem. Być może to coś pomoże, że coś z tym zrobimy? Można skonsultować się ze specjalistą, który też wskaże drogę, czy czy pomocy indywidualnej rodzicom, czy czy całej rodzinie.
00:07:10
00:07:10
Yy warto jest zwrócić uwagę na to, że celem w ogóle wychowania dziecka jest to, żeby ona sobie radziło. Potem w dorosłym życiu, żeby mogło wieść szczęśliwe życie.
00:07:21
Czy takie osobiste, rodzinne czy w ogóle relacyjne, żeby potrafiło samodzielnie sobie poradzić? Natomiast nadopiekuńczość jest takim zachowaniem rodziców, które wręcz blokuje tę samodzielność i przede wszystkim na to zwróćmy uwagę, że zależy nam jako rodzicom na tym, że.
00:07:40
Dziecko nie jest stworzone do tego, żeby nas pocieszać, żeby nas chronić, żeby być całe życie z nami.
00:07:46
00:07:46
Tylko dziecko jest wolną, odrębną, istotą. Oczywiście prezentem dla nas.
00:07:52
Fill i myślę, że to jest bardzo takie kojące dla dziecka myśleć o sobie jako o prezencie. Natomiast ono się nie urodziło, bo to, żeby nas z jednej strony koalicja w tej opcji surowej, żeby na zaspokajać nasze ambicje, trudno jest oczywiście znaleźć taki dystans i kiedy jesteśmy zaangażowani emocjonalnie w nasze dziecko, po prostu starajmy się być blisko, być takim refleksyjnym, sprawdzać, czy to dziecku przeszkodziło, czy nie pytać też dziecko, Słuchaj to, co myślisz, że ja za bardzo wnikam ci w ten plecak albo w ten strój?
00:08:22
00:08:22
Galowy no Weź mamo, no proszę cię albo nie rób mi wstydu, nie całuj mnie przed przed tym, jakie wsiadam do autokaru.
00:08:31
Mamo, to jest siara łta to to jest okropne, no co ty, tak Nie możesz mi robić? Słuchaj my też dziecka i nie myślę o to dziecko tam sobie gadał.
00:08:39
No tak naprawdę nie wie, że ja tak bardzo kocham ono wie, że my je kochamy, ale starajmy się.
00:08:45
00:08:46
Yy nie do końca być na pierwszym miejscu w tych sytuacjach, kiedy dziecko potrzebuje absolutnie odrębności. Kiedy ono buduje swoje relacje społeczne?
00:08:55
Kiedy czujemy, że wchodząc w wiek nastoletni, to my już nie jesteśmy na tym pierwszym miejscu, tylko jego własne osobiste życie, które sobie próbuje my stworzyć, które ma przyjaciółmi, które ma z dziewczyną chłopakiem, które ma w swojej grupie społecznej, w swojej swoim świecie. I wtedy jest ten czas, żebyśmy towarzyszyli.
00:09:17
A nie na chodzili nasze dziecko nadopiekuńczością.
