Transkrypcja video Pacjenci z niezaspokojoną potrzebą więzi. Być wystarczająco dobrym rodzicem 

00:00:10 

Dobrze, to zacznijmy w takim razie. 

00:00:13 

Blog 3 dotyczący tego, co może zrobić terapeuta, żeby sobie. 

00:00:21 

Jakoś poradzic z takim pacjentem, ale przede wszystkim. 

00:00:26 

Wiedząc, że taki pacjent ma EE sfrustrowana, potrzeba więzi i nie czuje się bezpiecznie. W jaki sposób może zacząć budować z nim więź i zacząć budować z nim relację i o tym chciałabym dzisiaj chwilkę opowiedzieć właśnie. 

00:00:42 

W kontekście 5 schematów, o których wspomniałam wcześniej związanych z rozłączeniem z obszarem rozłączenia i odrzucenia. To, co państwo mogą wiedzieć albo o czymś będą mogli przekonać, słuchając w ogóle na temat relacji terapeutycznej w terapii schematów. 

00:01:03 

To to że EE, że to podejście jest niezwykle współczujące i mi humanistyczna. 

00:01:11 

Mmm terapeuty schematu zdaje sobie sprawę, że pacjenci będą potrzebowali takiego środowiska. Musi zadbać o to, żeby to będzie takie środowisko na spotkaniach, którym właśnie możliwe będzie stworzenie bezpiecznego przywiązania sfera PL. 

00:01:26 

To będzie możliwe wyrażanie spontaniczności i radości będzie wyznaczanie granic dla pacjenta, a także pacjent będzie mógł dostać od nas. Nie wiem, wsparcie autonomię, poczucie kompetencji. 

00:01:42 

Czyli tak naprawdę cechą relacji terapeutyczną, niezwykle ważną w terapii schematów jest między innymi ze stosowanie tak zwanego ograniczonego powtórnego rodzicielstwa po angielsku. 

00:01:57 

Limit jest Re parenting PL. Proces ten obejmują tak naprawdę wykorzystanie tej relacji jako pewnego korekcyjnego doświadczenia emocjonalnego. 

00:02:09 

Co to znaczy? 

00:02:11 

To znaczy, że nie chodzi o to, żeby patrzy, żebyśmy nie byli dla pacjenta fill z Nie wiem z jakiegoś powodu dobrym rodzicem albo wystarczająco dobrym rodzicem. 

00:02:22 

Właśnie co to znaczy wystarczająco dobre robić? To znaczy, że zadaniem terapeuty będzie odkrycie, czego zabrakło pacjentowi w dzieciństwie, jaki schemat ma pacjent? 

00:02:34 

I naszym zadaniem jako terapeutów będzie. 

00:02:38 

Właśnie takim jakby rodzicem dla naszego pacjenta być, to znaczy dać my dokładnie to, czego nie dostał w dzieciństwie. To się też również opiera właśnie teorii przywiązania mu robiego, czyli na to, co sobie wzięła terapia schematów. 

00:02:54 

To zaczerpnęła sobie koncepcję matki jako bazy jako bazy takiej bezpiecznej bazy do budowania w ogóle bezpieczeństwa w życiu, do rozwoju emocjonalnego dziecka. 

00:03:09 

I to samo dzieje się w terapii schematu w relacji terapeutycznej, to znaczy terapeuta staje się oczywiście w ramach relacji terapeutycznej bezpieczną bazą dla pacjenta zaczyna się od przywiązania, potem pojawia się autonomia i dobrze były ku indywidualizacji. Tak, czyli tego, żeby pacjent mógł stać się niezależna. 

00:03:40 

To, co warto myślę sobie wziąć i zapamiętać też od yanga to to, że on powiedział, że jego zdaniem najbardziej konstruktywny sposób patrzenia na pacjentów to patrzeć na nie jak na zranione dzieci. 

00:03:56 

Mimo że te osoby przychodzą do nas i są dorosła z wyglądu, to tak naprawdę bardzo szybko zobaczymy, że okażą się takimi porzuconymi dziećmi poszukującymi rodzic. 

00:04:07 

Słów i to jest coś, co mnie osobiście bardzo pomaga w tej pracy w momencie kiedy? 

00:04:15 

Powiedziałam się bardzo trudna sytuację, taka świadomość, że na tych fotelach terapeutyczny siedzą gdzieś tam opuszczone dzieci. Mało tego, często jak zadamy pytanie. 

00:04:29 

Pacjentowi ile ma lat? Na przykład w pacjentce zaburzeniem osobowości borderline, która czuje się właśnie. 

00:04:36 

Na sesji kiepsko płacze, krytykuje się. 

00:04:42 

Zdejmuje buty, przykrywa kocem i jak zapytamy, ile ma lat, to ona mimo tego, że ma na przykład dwadziescia, powie, że czuje się na 6 albo na 4 więc. 

00:04:54 

To coś, co się naprawdę dzieje często w kontakcie terapeutycznym. 

00:05:01 

Zacznijmy w takim razie od pierwszego schematu, czyli od opuszczenia. 

00:05:08 

Tutaj właśnie relacja terapeutyczna. 

00:05:12 

Będzie pewnego rodzaju antidotum częściowym antidotum na ten schemat, który powstał w dzieciństwie im silniejszy schemat opuszczenia tym ważniejszą rolę będą odgrywać właśnie będzie odgrywała relacja terapeutyczna, a nie jakieś na przykład tam techniki czy zadań. 

00:05:30 

Nie, to my będziemy modele wali pacjentowi. Co to znaczy mieć kogoś bezpiecznego przy sobie? Co to znaczy mieć przy sobie kogoś stabilnego terapeuta, który pracuje z tym schematem, musi być niezwykle stabilny, niezwykle obecne, niezwykle dostępne. 

00:05:51 

Więc tak naprawdę to relacja będzie głównym mechanizmem uzdrawiania tego schematu. 

00:06:00 

Chodzi o to, żeby z czasem właśnie pacjent nauczył się traktować terapeutę jako stały obiekt ll poprzez empatyczną właśnie konfrontację, czyli co oznacza, że terapeuta będzie empatyczny, ale jednocześnie będzie stawiał granicę procentowi będziemy cały czas musieli korygować pacjenta, że go nie opuścimy, bo proszę się przygotować na to, że ten pacjent, mimo że będzie teraz chodził. 

00:06:31 

To cały czas będzie się bał, że straci tą relację z nami. 

00:06:35 

Więc terapeuta będzie uczył takiego pacjenta akceptował swoje wyjazdy urlop. 

00:06:42 

Urlopy macierzyńskie, czy jakąkolwiek niedostępność bez katastrof i z owania bez przesadnych reakcji. 

00:06:53 

To czego najbardziej potrzebują? 

00:06:55 

Potrzebuje ten pacjent od nas to stabilnej postaci. 

00:07:00 

Wobec której wytworzy się przywiązanie. Więc co robi terapeuta schematu, żeby tutaj pomóc? To znaczy jest robi na przykład taki ciekawo kontrowersyjnym dla niektórych rzeczy, czyli na przykład jest dostępny dla pacjentów pomiędzy sesjami dały swój numer telefonu, można do niego zadzwonić, można do niego napisać, można mówić do niego smsa. Oczywiście Wszystko to się dzieje w ramach jakichś uzgodnień kontra kontraktu, tak aby terapeute. 

00:07:29 

To też nie czuł się w jakiś sposób przeciążony. To Wszystko musi być jakby za zgodą obu stron. 

00:07:39 

To, co jest ważne dla tych pacjentów, to to, że informujemy zawsze ich, jak możemy im udzielić wsparcia. To właśnie taki sposób, że mogą na przykład do nas zadzwonić od czasu do czasu terapeuta odzywa się do pacjenta między sesjami. Na przykład wysyłamy mailem. 

00:07:58 

Aby pokazać, że ta relacja jest czymś więcej, że ten pacjent jest dla niego ważne, że. 

00:08:05 

Mmm, myślę na przykład o tym pacjencie. Tak, czyli jeżeli na przykład mamy pacjenta, któremu się bardzo aktywuje ten schemat opuszczenia, bo na przykład został właśnie porzucone, czyli mamy na przykład nie wiem pacjentkę, która została porzucona przez partnera, to to jest dobry czas na to, żeby jej przypomnieć, że jesteśmy dostępni telefonicznie, że możemy się z nią spotkać częściej niż raz w tygodniu. 

00:08:32 

Piszemy do niej meila, jak spędziła Weekend, bo wiemy na przykład, że wtedy jest szczególnie samotna, więc stajemy się, jak gdyby tym rodzicem, który daje wtedy komunikaty, że jest obecny. 

00:08:47 

Bardzo ważnym jest to, żeby właśnie żebyśmy byli stabilni, czyli pamiętamy o tym, że ci pacjenci mieli często rodziców, którzy byli nimi, a potem znikali, albo byli nimi, a potem byli nimi. 

00:08:58 

Zmusimy nie chodzi o to, żeby być strasznie jakimś miłym, ale chodzi o to, żeby być w miarę zawsze takim samym, stabilnym, żeby tym nastroić i nie zmieniało. 

00:09:09 

Tak oczywiście mamy prawo okazywać frustrację, złość na pacjenta, natomiast to Wszystko musi być stabilne, bo to jest coś, czego najbardziej brakowało temu pacjentowi. 

00:09:22 

No i oczywiście ostatnim etapem zawsze będzie to, że zachęcamy pacjenta do poszukiwania znaczących innych osób poza terapią, z którym mogła by ich połączyć właśnie jakaś bezpieczna relacja. 

00:09:36 

Tak to może się zacząć nawet często w przypadku moich pacjentów od kupienia jakiegoś zwierzątka psa, potem przechodzić w inne relacje. Jeśli to jest jakieś ogromne też osamotnienie. 

00:09:48 

Ok EE kolejny schemat dotyczy skrzywdzenia, nieufność jak tutaj celem miały być wystarczająco dobrym rodzicem. No właśnie, to jest o tyle trudne schemat, że to, czego będą od nas potrzebować ci pacjenci. Z tego co pamiętamy, prawda, którzy doświadczyli przemocy, oszukiwania, manipulacji. 

00:10:16 

To tego, żebyśmy właśnie byli bardzo, bardzo transparentni, co oznacza bardzo szczerzy i autentyczni. To znaczy ci pacjenci są tak wyczulenia na ściemę terapeuty dotyczącą tego, co co myślimy o nich, albo jak my się czujemy, że to kompletnie nie popłaca, to znaczy do czego to co dla nich będzie uzdrawiające, to jakaś fajna, autentyczna osoba przed nimi, która jest wobec nich uczciwa. 

00:10:46 

Wiarygodna, która w żaden sposób nie przekraczaj granic. 

00:10:51 

Więc hmm, również i w tym przypadku w przypadku tego schematu to ta relacja tree polityczna staje się pewnym antidotum na uczucia z dzieciństwa, czyli właśnie przerażenia bezradności izolacji. 

00:11:08 

Więc to, co my mamy zrobić, to zapewnić emocjonalne bezpieczeństwo. 

00:11:14 

Stworzyć jakieś bezpieczne ministra, który gabinet ma się stać bezpiecznym miejscem, w którym pacjent będzie mógł nam opowiedzieć historię naszego skrzywdzenia. Trochę może inaczej niż w tamtych schematach. 

00:11:29 

My nie przechodzimy od razu zootechnik doświadczeń owych i wyobrażeń owych. Sporą część na początku zajmuje poznanie się i uzyskanie jakiegoś zaufania między sobie między sobą, czyli terapeuta, cały czas wiedząc, że nasz pacjent ma ten schemat nieufności, zadaje pytania dotyczące zaufania i omawia jakieś negatywne uczucia pacjenta. 

00:11:57 

Tak to są pacjenci, którzy na przykład załóżmy, wiemy, że masz patrząc na schemat nieufności. 

00:12:04 

I przedłuża nam się sesja z wcześniejszym pacjentem o 10 15 minut i wchodzi patrząc z ze schematem nieufności nie możemy pominąć takiego tematu, dlatego, że te 15 minut dla tego pacjenta z wykorzystaniem będzie oznaczało to, że znowu ktoś go wykorzystuje, że znowu ktoś przekracza jego granice, że może on dostanie mniej czasu, więc jakby i wtedy może na przykład się zezłościć bardzo nie terapeutę i wtedy może się jakoś odłączyć i wtedy już może nie chcieli z nami gadać. 

00:12:36 

I może wtedy nie chcieli z nami współpracować. 

00:12:38 

Więc to, co jest najważniejsze, to cały czas omawianie tego, co się dzieje w relacji między nami czy sobie ufamy, jeżeli. 

00:12:48 

Terapeuta wprowadza jakieś techniki, jeżeli terapeuta wprowadza technika wyobrażeniu pacjentowi ze schematem nieufności, trzeba dokładnie wytłumaczyć, dlaczego to robimy. On jest przerażony, on się boi, że wykorzystamy to przeciwko niemu, więc trzeba dokładnie powiedzieć, dlaczego to robię, kiedy to zrobię tak, żeby pacjent czuł się bezpiecznie. 

00:13:13 

Więc tutaj trochę inaczej, prawda? W opuszczeniu będziemy tak opiekować się pacjentem i mówimy, że tu jest bezpiecznie, a temu pacjentowi pacjentowi ze schematem nieufności będziemy oddawali niezależność. Oddawali mu kontrolę. Proszę pamiętać, że temu pacjentowi. 

00:13:32 

Tego temu pacjentowi przekroczono granicę. Najczęściej jemu wmówiono, że świat jest niebezpieczny. On więc jakby my pokazujemy, wychodzimy z tym, że tutaj się może czuć bezpiecznie, że tutaj może decydować, że że jeżeli mu się nie podoba, to ćwiczenie to nie musi go robić. 

00:13:52 

Tak i często pacjenci nam powiedzą, że nie usiądą na technice krzeseł albo nie zamkną oczu. Nie wejdą wyobrażenie ok. Tak, to jest to są pacjenci. 

00:14:02 

Którzy potrzebują czasu czasu i czasu, więc teleporter też stara się być jest takim tak zwanym. 

00:14:11 

Ale z millerem Leite and Witness, czyli takim oświeconym świadkiem doświadczenia skrzywdzenia towarzyszy pacjentowi właśnie w tym, jak pacjent opowiada osoby doświadczeniu krzywdy. 

00:14:25 

Tak terapeuta ma z nim w tym być i i jakby mu towarzyszyć, pomagać mu, eksplorować ten temat, iż cały czas jakby obecne ok. Przejdźmy do kolejnego schematu dotyczącego relacji terapeutycznej. 

00:14:42 

Deprywacji emocjonalnej przypomnę państwu, że to, czego potrzebował o dziecko, dzieciństwie, żeby tego schematu nie wytworzyć. 

00:14:50 

To było ciepło czułość, empatia, ochrona, przewodnictwo i dzielenie się osobistym doświadczeniem. I to właśnie musimy zrobić. Dlatego patrzyłem ta to przez ograniczony powtórne rodzicielstwo, więc tak naprawdę znowu tutaj musimy już tak powiem wcisnąć, zmienić się i do tego schematu. 

00:15:17 

Stacje zupełnie innym rodzicem jest dla schematy nieufności, albo niż do schematu opuszczenia misiem. Musimy tak jak państwo słyszał, jego terapeuci być elastyczni. Nie będziemy z tym pacjentem rozmawiać tak samo jak z poprzednimi z pacjentem z deprywacją emocjonalną. 

00:15:37 

Będziemy bardzo ciepli i będziemy zębaty czni i pozwolimy mu właśnie traci tej relacji, zaspokoi swoje jakieś emocjonalne potrzeby, więc to, co tutaj jest ważne. 

00:15:53 

To to, że terapeuta jest obecnie na poziomie emocjonalnym, czyli jakby to, co dojdziemy pacjentowi, przypomnę państwu, często ci pacjenci mieli taki chłód, chłodną mamę, nieobecną mamę, więc my jako wystarczająco dobrze rodzice musimy być terapeutą obecnym takimi czujnym, zaciekawiony tym wesołym. 

00:16:18 

Musimy przemawiać do tego wrażliwego dziecka, czyli właśnie takim ciepłym, kojącym głosem. Tak. 

00:16:26 

Żeby on czuł to, czego nigdy nie czuł, to znaczy, że jest ktoś taki bezpieczny, emocjonalnie. Bardzo fajnie działają w tym schemacie jakaś taka poczucie humoru, terapeuty, żart, żeby jakby dotrzeć do tego szczęśliwego dziecka. 

00:16:47 

Że EE w relacji też jest bardzo ważny. Taki kontakt wzrokowy, który jest też pełen ciepła, a dość i troski nie we wszystkich pacjentów będziemy tacy, ale ten pacjent z tym schematem mu zwykle tego potrzebuje, więc budują naszą relację z tym pacjentom poprzez właśnie takie zrozumienie empatię. 

00:17:14 

To, że pozwalamy vo, jakby powiązać pacjentowi takie bolesne doświadczenia tu i teraz z jakimś wczesnym nie adaptacyjnym schematem. Tak to jest ważne, bo pacjent tego nie widzi, ale myślę, że tak z jakiegoś powodu jest, a my pokazujemy, że tak jest, bo coś się wydarzyło u niego wcześniej. 

00:17:32 

On tego może nie pamiętać, on tego może nie rozumieć. Natomiast to ma powiązanie, kiedy płacąc jest też pamiętamy o tym, że tam było ta czułość, ale też była ta opieka. Tak, czyli. 

00:17:45 

EE pacjent z deprywacją emocjonalną to jest patent, który czasami na przykład potrzebuje się przytulić. Oczywiście może to czasami to, co jest bezpieczne. 

00:17:56 

Na przykład dla mnie jako dla terapeutki takie przytulanie, na przykład w wyobrażeniu, albo też czasami w rzeczywistości. O ile dana osoba czuje się z tym komfortowo, a my mamy pewność, że to jest odbierany jako gest opiekuńcze, a nie jakieś wzajemne przekraczaniem granic. Natomiast wpływ troskliwa opieka tak ta osoba nie była przytulana. 

00:18:15 

Ona musi to jakoś dostać wyobrażeń owo fizycznie. Chcemy jej to dać. 

00:18:23 

Bardzo ważne. Taki kontakt emocjonalny można też. 

00:18:29 

Osiągnąć w trakcie na przykład ćwiczeń, wyobrażeń owych moim pacjenci, którzy mają deprywację emocjonalną, fantastycznie się odnajdują w takich wyobrażeniach, którym na przykład ja jako terapeutka spędzam już ich takim z nimi jako małymi dziećmi. Na przykład wspólny czas to zna. 

00:18:48 

Czy m robimy coś fajnego dziecko EE, takie dziecko pacjenta tak, czyli sobie siedzi pacjenci było wyrażać siebie jako dziecko spędza fajnie czas z terapeutą, tak jakby z rodzicem. 

00:19:04 

Nie wiem, jest przytulane razem z terapeutą je lody wybiera smak lodów i tak dalej i tak dalej. To znaczy staramy się dać emocjonalne doświadczenie opieki i troski. 

00:19:19 

Bardzo fajnie działają także obiekty. 

00:19:24 

Przejściowe tak, czyli znowu do teorii przywiązania dziecko, które jest mocno związany w UE właśnie z rodzicem w momencie odseparowania to jest krupsa, nim nie wiem czy państwo tak mili, no ale jako małe, małe dzieci mają często kocyki, przytulanki jak śpią same pieluszki i tak dalej. 

00:19:44 

No i to co robi terapeuta to daje taki obiekt przejściowy. Może to być jakiś? Ja mam tutaj taki przykładowy na przykład mleczka breloczek to może być jakiś miś, to może być właśnie jakaś pocztówka to może być jakaś książeczka. 

00:20:00 

Ale to się robi coś dokładnie takiego samego jak mama daje dziecku. To znaczy terapeuta daje to pacjentowi najlepiej, kiedy jest w trybie dziecka. Daje to jako taki obiekt jako taką żal. 

00:20:18 

Żeby ten pacjent czuł się ważny dla terapeuty, to znaczy dowiemy to z taką informacją, że przekazujemy ten obiekt, żeby pacjent mógł wiedzieć na przykład patrząc na jego spoglądając, że niech ktoś w jego życiu na przykład do kogo może przyjść, z kim może porozmawiać, komu może opowiedzieć o trudnych emocjach, że jest ktoś, kto go wysłucha? Jest ktoś, kto go przytuli i tak dalej i tak dalej i ten. 

00:20:47 

Oby przejściowy może. 

00:20:51 

Jest ciekawą techniką, jest dawaniem jakiejś zabawki i jest w mojego doświadczenia zwykle. 

00:20:58 

Bardzo poruszającym gestem dla pacjentów, czymś, co jest dla nich bardzo ważne. 

00:21:05 

Często pacjenci płaczą EE na widok takiego prezentu dlatego, że. 

00:21:11 

Doprowadź emocjonalnej, często więc jej pacjenci nigdy nie dostali prezentu, albo nie wiem, nie dostawali zabawek, więc nie boli w ogóle obdarowywani stąd zdjęcie kogoś, kto daje jakieś winogrona, tak jakby naszym zadaniem jako rodzica wystarczająco dobrego schemacie deprywacji emocjonalnej jest byciem trochę takim driverem kogoś, kto obdarowuje tego pacjenta. Właśnie ciepłymi uczuciami, jakoś czułością i zrozumieniem OK. Teraz możemy przejść do kolejnego schematu. 

00:21:42 

Wadliwości Wstyd EE, tak jak państwo pamiętało, to jest schemat. 

00:21:49 

EE, który by się pewnie nie pojawił, gdyby pacjent dostawał, to są każde dziecko powinno, czyli bezwarunkową akceptację. Taką miłość prywatnego i publicznego. Ja, czyli czy jesteśmy razem, czy jesteśmy przy innych? Ja cię kocham, Akceptuję. 

00:22:09 

Chwalę nie odrzuca mnie, krytykuje, więc naszym zadaniem jest jako jakby terapeutów zwiększyć te poczucie wartości naszych pacjentów. Tak i. 

00:22:23 

Centralną rolą znowu jest tutaj rolę odgrywa relacja terapeutyczna, czyli Terapeuta troszczy się o pacjenta, chociaż wie o jego rzekomej wadzie. 

00:22:35 

Fill to pacjent, mając tego świadomość, jeżeli jest akceptowanym, nim przecież jest taki wadliwy. 

00:22:42 

To będzie czuł się bardzo wartościowy w kontakcie z nami. Oczywiście im dalej posuwa się praca z osobami ze schematem wrażliwości i wstydu. 

00:22:51 

Tak naprawdę okazuje się, że tam nie ma żadnej wady. Tak nie ma żadnej skazy, że to jest po prostu. 

00:23:00 

Tak naprawdę zniekształcenie rzeczywistości. 

00:23:05 

Mmm, którą cały czas jakby w swojej głowie mają nasi pacjenci. 

00:23:12 

Ale to co jest ważne, jeśli chodzi o tą relację terapeutyczną, to to, żebyśmy my tutaj znowu stali się trochę innymi rodzicami. To znaczy tutaj mado być bezwarunkowo akceptujący. To znaczy my mamy dawać Max akceptacji naszym pacjentom być otwarci. 

00:23:30 

EE bo oni i tak siedzi, czują i tak siebie nie lubią i tak siebie nienawidzą więc no musimy pozwolić im trochę z dystansu, spojrzeć na siebie, więc też normalizuje my bardzo dużo rzeczy. 

00:23:44 

Wielu uczuć wielebna, jeśli wiele zachowań, ale przede wszystkim, jeśli właśnie pacjenci opowiadała o rzeczach wstydliwych, a dla tych pacjentów rzeczą wstydliwą będzie naprawdę prawie Wszystko. 

00:23:58 

To wtedy to jest ważne, żeby ten terapeuta był właśnie to taki współczując akceptujący, rozumiejący, tak jakoś fajnie. Miałam takie doświadczenie, że faktycznie pacjenci tak sabotują niektóre swoje doświadczenia, że naprawdę doprowadzało do tego, że mają poważne problemy przez to, że właśnie unikają, że się boją, że się wstydzę ał. Natomiast wiem, że moim zadaniem jest zawsze wtedy jakoś jednak im to znormalizować. 

00:24:29 

I rozumieć, ok? 

00:24:31 

Tak dzieją się takie rzeczy. Nie dałbym Rady, nie wiem pana życie dzień, no ok, tak więc jakby tutaj dajemy dużo akceptacji i ważne jest, żeby nie było takiego osądzania, a czasami ci pacjenci wręcz ze schematem potwierdzania sobie podporządkowania będą robili takie rzeczy wstydliwe albo rzeczy, które każdy inny by osądził. My tego nigdy nie mogą zrobić. 

00:25:01 

Tak więc to co jest też bardzo ważne. Oczywiście to to, żebyśmy chwalili tych pacjentów, bo to jest znowu coś, czego on nigdy nie mieli dużo chwalenia i NI takiego uczenia odczuwania komfortu, kiedy czują się dumni z siebie i swojej wysiłków albo terapeuta, czuję się z nim do mnie. Tak, czyli tak jak na przykład mówiłam o moim pacjencie, którzy które momencie, kiedy go chwalę, albo mówię, że go lubię, tak to na przykład reaguje nerwowym śmiechem. 

00:25:32 

EE bo tak trudno mu przyjąć, że ktoś myśli o nim dobrze albo w to nie wierze, więc my też jako terapeuci uczymy i nich jakby. 

00:25:43 

Eee w sensie przyzwyczajać się do tego, jakby radzić sobie z tym EE czuć się komfortowo, kiedy ktoś ich chwali, albo jest z nich dumny, więc my staramy się być dumni z naszych pacjentów. 

00:25:55 

Wzmacniamy ich, więc to, co jest też ważne przy pacjentach z wadliwość ą i wstydem. To co może terapeuta też zrobić to ważne, żeby sam nie sprawiał wrażenie doskonałego. 

00:26:10 

Tarczy taki pacjent może wystraszyć? To znaczy na przykład. No nie wiem. Kobiety mogą się porównywać. 

00:26:18 

Do kobietek terapeuta ktrzy mężczyźni do terapeutów jakby yy. Jeżeli sądzą, że terapeuta jest osobą, która nie wiem świetnie sobie radzi w życiu i tak dalej, więc to co ułatwiając to robię momencie. Kiedy? 

00:26:34 

Mam do czynienia ze sobą ze schematem wadliwości isf edu i cojes. 

00:26:38 

Tak naprawdę w zapleczu narzędzi terapeuty schematu to tak zwany są równi sklauncher, czyli odkrywanie siebie. Ja też opowiadam o rzeczach, które na przykład mi nie wyszły albo o rzeczach o swoich jakiejś wadach. Albo tak oczywiście w ramach tego moich granic i tego na co mogę sobie pozwolić. 

00:26:59 

Ale ale ale jakby to jest coś, co zbliża tych pacjentów, kiedy my też jakby odkryjemy swoje słabości i swoje. 

00:27:08 

Wady to też bardzo pacjenci na końcu terapii często mi powtarzają, co im bardzo pomogło. Na przykład takie stwierdzenie, że Terapeuta i chlubi, że że powiedzmy pacjentom, że ich lubimy. 

00:27:21 

Oczywiście, jeżeli to jest autentyczna i jeżeli faktycznie ich lubimy, możemy powiedzieć, że że że ich lubimy i zaco ich Lubina. 

00:27:28 

I to jest bardzo ważny komunikat i coś ci terapeuta schematu nie tylko może moim zdaniem powinien zrobić dla pacjenta ze schematem wadliwości i wstydu. 

00:27:40 

Ok. 

00:27:42 

Nie ostatni schemat izolacja społeczna. 

00:27:48 

Izolacja społeczna East troszeczkę inna dlatego, że podstawowym celem tutaj terapii jest to, aby pacjent przestał się czuć tak odmienne i tak inne od wszystkich, więc naszym celem jest po pierwsze często zmniejszenie poczucia izolacji i wyobcowania i to i bycia obserwatorem. 

00:28:08 

Tak, czyli mamy na przykład pacjenta z izolacją społeczną, które mówi, że w ogóle on ma grupę i uczestniczę w nich. 

00:28:16 

Ale przemyka jest niewidzialny, jest obserwatorem i bierze udziału w dyskusjach i tak dalej, więc tak naprawdę jednym z celów tej terapii jest przezwyciężanie unikania w sytuacjach społecznych. 

00:28:30 

Więc no naszym zadaniem jest włączenie tego pacjenta do grup. Chcemy, żeby zaczął nawiązywać kontakty z innymi członkami. Zaczął budować przyjaźnie, więc zaczynamy robić mu ekspozycję w ramach jakiejś serii zadań domowych. Często ci pacjenci nie zechcą tego zrobić i często się będą Bali. Natomiast ll przypadku tego schematu. 

00:28:53 

L dobra relacja terapeutyczna nie jest wystarczająca, to znaczy będzie bardzo trudno. 

00:29:03 

Żeby nastąpiła korekcja doświadczeń z dzieciństwa. Jeżeli skupimy się tylko na relacji terapeutycznej, oczywiście jeżeli mamy do czynienia z pacjentem izolacją społeczną, które naprawdę jest samotne i naprawdę nie ma nikogo, a to czy takie osoby też się pojawiają? 

00:29:20 

No to ta relacja jest ważna, bo stajemy się tak naprawdę pierwszą osobą, z którą ta osoba może pogadać, wymienić się emocjami i tak dalej. Natomiast w przypadku izolacji społecznej to nie jest wystarczająca. 

00:29:36 

Leczenie tego schematu polega nie tylko na tym, żeby nawiązać więź, ale żeby pomóc pacjentowi za pomocą właśnie ekspozycji i też często najpierw wyobrażeń owych wyjść i poczuć się ważnym przynależnym tej grupy, ok. 

00:29:55 

OK, więc zamówiliśmy sobie bycie wystarczająco dobre my rodzicom dla 5 schematów, dla schematu opuszczenia deprywacji, wadliwość. 

00:30:06 

Tak izolacji społecznej. 

00:30:10 

Nieufności ll to, co chciałabym, zanim przejdziemy do krótkiego testu powiedzieć jeszcze państwu. 

00:30:18 

To to, że jak można jeszcze właśnie pogłębić tą relację i tak podsumować, że to, czego może nie robi się w innych miastach terapeutycznych, a robi się w terapii schematu i co jest niezwykle cennym doświadczeniem dla naszych pacjentów, to właśnie między innymi. 

00:30:39 

Odsłanianie się terapeuty, czyli dzielenie się własnymi, często doświadczeniami. Nie wiem, jakimi swoimi porażkami wadami, więc to odsłanianie się sprawia, że ta relacja z pacjentem jest taka bardziej ludzka i z bardzo zbliża pacjentów. 

00:31:00 

Więc proszę pamiętać o tym, że tutaj nie chodzi tak jak na przykład w ww. Relacji, gdzie tutaj terapeuta nie jest ekspertem jak w terapii poznawczej bohemy realnej. 

00:31:10 

Tak tutaj tutaj zadaniem terapeuty jest się stać dobrym rodzicem, a potem nauczyć pacjenta bycia dobrym dla siebie. Więc jakby pacjent modeluje, więc w momencie, kiedy się odsłania jednocześnie pokazuje, że w bliskich relacjach bardzo się odsłaniać. 

00:31:31 

Ja ciebie wtedy nie odrzucam na przykład tak bardzo ważne jest to, czego nie robi pewnie każdy terapeuta jest bycie dostępnym i. 

00:31:41 

EE, zwłaszcza dla właśnie na przykład zaburzenia osobowości borderline, kontakt mailowy kontakt telefoniczny w momencie kiedy nie wiem kontakt na wakacjach, zapewnienie dla pacjenta jakiegoś innego obiektu innego terapeuty zadbania o to, żeby się nie czuł. 

00:31:57 

Sam ll dawanie obiektu przejściowego tak, czyli bycie takim rodzicem, które yy zostaje z pacjentem, który coś mu daje, daje mu jakiś prezent. 

00:32:08 

Fajną techniką jest też nagrywanie kasat. To znaczy my jako terapeuci nagrywamy jakąś wypowiedź jakąś kasetę dla pacjenta, któremu można ją sobie odsłuchać w domu. 

00:32:18 

Na przykład dla pacjenta z opuszczaniem, mówiąc do jego dziecka, że na przykład nie wiem, że wiem, że się boisz. Wiem ża wiem, że teraz masz ciężko, ale że na przykład. 

00:32:33 

Ja Jestem dla ciebie tak, ja nie znikam, ja będę się z tobą spotykał. Nie jesteś w tym sam i tak dalej i tak dalej. 

00:32:40 

To jest też technika, która sprawia, że z tego co mi pacjenci mówią, że to jest dla nich ważne. Oni odsłuchu ją te kasety i za każdym razem, kiedy jest im ciężko. 

00:32:52 

Niezwykle mocną techniką oddziałująca na pacjenta i pogłębiającą relację terapeutyczną jest praca wyobrażeń owa, przede wszystkim praca, od której możemy zacząć. 

00:33:04 

Jest to praca z bezpiecznym miejscem. Jest to jeden z pierwszych etapów nawiązywania kontaktu z wrażliwym, zranionym, porzuconym samotnym dzieckiem naszych pacjentów. 

00:33:16 

To znaczy, musimy pamiętać o tym, że mamy do czynienia z pacjentami, którzy w dzieciństwie nauczyli się chować w różny sposób, Odłączać, zakładać maskę Prosiaczka, walczyć z ludźmi. 

00:33:32 

Ale dziecko ukryte za tą maską jest niezwykle wrażliwe i potrzebuje poczucia bezpieczeństwa, zanim się pokarza, więc jakby. 

00:33:43 

Musimy pomóc tak trochę tym, jacy my jesteśmy w kontakcie z nim, ale też na przykład zadaniem naszym jest podchodzenie troszeczkę. 

00:33:54 

Jak do takiego przerażonego zwierzaczka, tak jak żeby uspokoić, żeby sprawić, żeby pacjent się czuł bezpieczny i jednym ze sposobów jest właśnie. 

00:34:04 

Kultywowaniu bezpiecznego miejsca, to znaczy razem z pacjentem wyobrażeniu tworzymy sobie bezpieczne miejsce. Pacjent sobie wyobraża. 

00:34:17 

Taki mniejsze ma zdanie uspokoić pacjenta. Tak, my też pomagamy technikami Uważności sprawić, żeby on się wczuł w to miejsce, gdzie jest, mówimy, że jest bezpieczny, że czuję spokój. 

00:34:30 

EE jakby to jest miejsce, w które zawsze pacjent może wrócić pod koniec trudnej sesji? Często my odsyłamy pan pacjenta, kiedy mamy jakąś jakąś trudną technikę wyobrażenia owo to miejsce bezpieczne jest takim miejscem, gdzie się pacjent czuje bezpiecznie, więc proszę zauważyć, że przez taką technikę dajemy też pacjentowi jakiś taki narzędzie, coś takiego mocnego, co jeszcze bardziej sprawia, że on się czuje bezpiecznie. 

00:35:01 

Do bezpieczeństwa ey brak właśnie tego poczucia bezpieczeństwa jest największym. 

00:35:11 

Problemem właśnie tych pacjentów. Takim razie na koniec tradycyjnie przy pytania dla państwa pacjent, w którym schematem będzie najbardziej wyczulony na nasze słowa i działania. 

00:35:26 

Nadwrażliwością, znów nością i skrzywdzenie czy z nim stabilnością więzi zostawię państwu czas, które ze schematów wymaga więcej niż samej relacji terapeutycznej, aby doświadczyć dać pacjentowi korekcyjnego doświadczenia emocjonalnego, wadliwość deprywacja emocjonalna czy izolacja społeczna, w leczeniu którego schematu pomocnym będzie, jeśli terapeuta będzie dostępny telefonicznie. 

00:35:57 

A deprywacja emocjonalna B zależność i niekompetencja C opuszczenie. 

00:36:05 

I oczywiście, jeśli chodzi o pytanie, pierwsze najbardziej wyczulone na nasze słowa i działania będzie pacjent z nieufnością i skrzywdzeniem, który gdzieś tam spodziewa się, że za chwilę go oszukamy lub go z manipulujemy lub go skrzywdzimy. Natomiast pacjent ze schematem wadliwości również będzie wyczulony na to, czego nie krytykujemy, ale najbardziej nieufności skrzywdzeni. 

00:36:31 

Które ze schematu wymaga więcej niż Annie relacji terapeutycznej. Ten schemat to izolacja społeczna. Oprócz samej relacji terapeutycznej, aby doświadczyć korekcyjnego doświadczenia emocjonalnego, pacjent ze schematem izolacji społecznej potrzebuje roznisz poczucia przynależności do grupy jakiejś okay i ostatnie pytanie. 

00:36:55 

Oczywiście w schemacie opuszczenia będzie najbardziej pomocna, jeśli terapeuta będzie dostępny telefonicznie, ponieważ właśnie w tym schemacie dziecko pacjenta nigdy nie miało. 

00:37:08 

Ll kogoś, kto jest cały czas, jakby obecny i stabilna. 

00:37:15 

Ok w takim razie bardzo dziękuję państwu za uwagę dowidzenia.