Pełna treść dostępna jest wyłącznie dla subskrybentów
Masz już subskrypcję? Zaloguj się!
Materiał treningowy dla rodziców
00:00:02
00:00:06
00:00:12
Jak pomóc dziecku regulować emocje?
00:00:15
Jest to bardzo trudna zagadnienia, dlatego, że regulacja emocji powiedziałabym, że średnio wychodzi nam dorosłym, a co dopiero dziecku. Przede wszystkim chciałabym powiedzieć o tym, że jeśli chodzi o regulację emocji, bądź.
00:00:29
00:00:31
Niezbyt wymagające, jeśli chodzi o nasze dzieci, dlatego, że one mają prawo, żeby się tego uczyć. My też jeszcze nadal przez całe życie mamy prawo uczyć regulacji emocji, natomiast one przede wszystkim pierwsze zagadnienie, jakie tutaj jest bardzo istotne, to to, że rodzic jest po to, żeby towarzyszy dziecku jakiekolwiek emocje, by nie były, jeśli dziecko jest podekscytowane, że za chwilę wydarzy się coś ważnego, będą urodziny.
00:00:57
00:00:57
Ale przy okazji trochę yy jest ze złoż czone, że nie był taki tort jak ono chciało albo smutne dlatego, że ktoś nie przyszedł na te urodziny, to starajmy się tych emocji nie wypierać, nie mówić, że dobra to nieważne, dobrze Słuchaj, nic się wielkiego nie stało, bo wtedy pokazujemy dziecku, że ono nie powinno tak się czuć.
00:01:20
00:01:20
A nie ma takich sytuacji, że coś powinniśmy. Nie powinniśmy, jeśli chodzi o uczucia. Te emocje przychodzą same do nas i ona czemuś służą emocje, służą temu, żebyśmy my wiedzieli, co się dzieje w naszym życiu, czy jest nam dobrze, czy jest nam źle one.
00:01:36
Zawsze nam coś pokazują i jeśli wiemy, że dziecko czuje, czy smutek, czy złość, czy radość, ekscytację i cały wachlarz tych uczuć, to po prostu powiedzmy, Aha, rozumiem, że jest ci smutno, że kolega nie przyszedł. Rozumiem, życie zezłościło to, że ten tort nie jest taki jak miał być.
00:01:52
00:01:53
Cieszę się, albo widzę, że jesteś podekscytowany, że będą urodziny, ale tak samo starajmy się nazywać własne emocje, czyli na przykład jutro idę do nowej pracy.
00:02:06
Czuję pewnego rodzaju stresik w sobie, mamo, ale jak ty to czujesz? No wiesz, takie ukłucie w brzuchu, a to mam biegunkę, a to boli mnie głowa albo dzisiaj miałam bardzo ciężki dzień w pracy czy ciężkie spotkanie i boli mnie głowa i ja myślę, że to chyba jest z napięcia.
00:02:24
00:02:24
Zauważmy, że dużo łatwiej nam przychodzi mówić o tym, że ale się cieszymy, że jedziemy na urlop, albo że wspaniale, że udało nam się przebiec półmaraton, ale z 2 strony mówienie o tych tak zwanych trudnych emocjach, bo tak naprawdę te emocje są wszystkie takie same, ale tak zwane trudne, czyli Wstyd, strach, złość, smutek. Przychodzi nam to nieco trudniej, żeby to nazwać. Wiadomo już, że samo nazwanie emocji.
00:02:50
00:02:50
Powoduje, że intensywność tej emocji spada, więc warto uczyć dziecko rozpoznawania, co jest w nim, co ono czuje, jak się to nazywa i że my przy tym jesteśmy, czyli nie robimy z tego afery.
00:03:06
Bardzo często zdarza się, że fill jesteśmy w stanie my jako rodzice swoim komentarzem nakręcić jeszcze dziecko czy wpędzić w poczucie winy, na przykład mówiąc, Noco Teco to taka beksa, jesteś nie płaciło, że już starczy i wtedy.
00:03:21
Pokazujemy, że nie rozumiemy tego, co się dzieje z dzieckiem. Nie do końca to akceptujemy.
00:03:26
I próbujemy stłamsić w dziecku to uczucie, albo przynajmniej nauczyć się strułam szenia i oczywiście pamiętajmy, że każdy z nas może płakać.
00:03:34
Każdy z nas może się czasem zezłościć. Każdy z nas może czasem się bać. To są naturalne reakcja naszego organizmu. Najważniejsza w tym wszystkim jest nasza stabilność, jeśli ja panuję.
00:03:45
00:03:45
Nad emocjami, czyli ja też nazywam, bo to o to chodzi. Nazywam je, mam je po prostu ok Akceptuję, żyję, mam dzisiaj Jestem smutna, potrzebuję sobie poleżeć na kanapie, bo być sobie sama.
00:03:59
To pokazuje dziecku, w jaki sposób radzę sobie z tym smutkiem. Albo z kolei dzisiaj czułam, że miałam bardzo trudny dzień i w sumie mnie to zestresowało. Boli mnie głowa to, żeby mnie nie bolała głowa.
00:04:12
00:04:12
Pójdę sobie na spacer, proszę zobaczyć, że jakbym tak nazywam, to się stało w moim życiu. Mówię, jakas tym jest związane emocje i pokazuje, w jaki sposób sobie z nią radzę.
00:04:23
Pamiętajmy, że jeśli chodzi o dzieci, działają też takie sposoby doraźne. Na przykład dziecko jest złe. No to możemy zasugerować, żeby pokolorował o całą kartkę najmocniej jak się tylko da albo nie wiem. Bawiło się w ten sposób, że robi kulki z papieru i i je.
00:04:35
00:04:42
00:04:42
00:04:42
Rzuca gdzieś w swoim pokoju. Chodzi o to, żeby ta energia gdzieś miała ujście. Możemy też oczywiście to bardzo dobrze.
00:04:49
Na dzieci działa przytulać dzieci wtedy, kiedy odczuwają różne emocje, nie tylko smutek, ale wtedy, kiedy dziecko też jest złe, czuję wściekłość i też możemy zaproponować, Czy chcesz, żebym cię przytuliła, czy Jestem ci teraz potrzebna, potrzebny, żeby pokazać, że ja poprostu tobie towarzyszy?
00:05:07
00:05:11
00:05:11
00:05:11
Fill ważne jest po prostu nie negowanie tych emocji. Emocjonalność jest była i będzie zawsze z nami one są Uni.
00:05:18
Chodzi o to, żeby całe nasze życie polegało na nazywaniu emocji, ale fajnie jest to nazwać na przykład jaki cześć fajnie cię widzieć.
00:05:25
Jaki masz dzisiaj nastrój? Wiesz, bo ja mam dobry albo właśnie ja mam dzisiaj zły, bo się dzisiaj zdenerwowałam, czyli bądźmy prawdziwi. Bądźmy dostępni też dla dziecka. Nie ukrywajmy tego, co w nas samych i wtedy będzie nam dużo łatwiej porozumieć się z dzieckiem.
00:05:41
00:05:41
00:05:41
00:05:42
Czasami też myślę, że warto poczytać różne książki. Ich jest pełno na rynku dotyczących emocjonalności, dlatego, że wtedy dziecko posiada bardzo szeroki repertuar.
00:05:53
Możemy nawiązywać z różnych postaci z tych książek, na przykład tam, gdzie jest złość, może to być porównane do goryla oho ja czuję, że dzisiaj we mnie gory wstąpił jakąś taką czuję złość albo suchej, choć się na chwilę rozdzielimy, bo zaraz chyba wybuchnie jakaś kłód.
00:06:10
00:06:10
Dnia, czyli nasze postępowanie i nasze modelowanie pokazuje, jak te emocje regulować różne. Natomiast pamiętajmy, że nie jesteśmy idealni. Nie musi to zawsze wspaniale wyjść.
00:06:22
Zawsze jest to miejsce na Przepraszam, dziękuję. Proszę na tak zwane magiczne słówka, które też pokazują, jak my panujemy nad własną emocjonalnością i czym innym też jest życie rodzinne, a czym innym życie. Nasze profesjonalne w pracy i w szkole, bo pamiętajmy, że to właśnie w rodzinie.
00:06:40
Pokazuje się najwięcej emocjonalności, dlatego, że tam z reguły jest najbardziej bezpiecznie.
00:06:46
00:06:47
Więc trudno byłoby w szkole czy w domu aż tak dużo okazać się własnych emocji, jak jest to w rodzinie i to by pokazywało, że to dobrze, że to w naszej rodzinie właśnie się to odbywa.
00:07:02
Jeśli chodzi o film?
00:07:05
Emocje warto też dziecku pokazać konkretne korzyści, jakie mamy z emocji. Na przykład złość daje bardzo dużą korzyść, bo wtedy.
00:07:12
00:07:13
Jesteśmy często tacy na pędzeni z bardzo dużą energią, żeby coś zmienić, żeby coś zrobić w miarę. Oczywiście jak dziecko wzrasta, możemy pokazywać różne sytuacje.
00:07:26
Nasze zwykłe, typowe, jak sobie radzimy z emocjami, czy to będąc dzieckiem w urzędzie, czy to załatwiając jakieś sprawy właśnie jadąc w tym korku i jak sobie wtedy radzimy? Jak to nazywam?
00:07:36
00:07:36
Ale pamiętajmy, że dziecko nas obserwuje. Ma nas absolutnie za wzór, to się troszeczkę później zmienia w wieku dojrzewania, natomiast bądźmy po prostu realni, bądźmy tacy dostępnie towarzyszący, nie negujący i wtedy ta emocjonalność u dziecka będzie działało, podobnie jak u nas wtedy, kiedy mamy problemy, takie nasze już emocjonalny starajmy się dziecka nie opcje.
00:08:01
00:08:01
Umrzeć, czyli nie mówiąc szczegółów z naszego życia emocjonalnego, który absolutnie byłyby nienadające się do tego, żeby mówić dzieciom, dlatego, że wtedy jest ryzyko spare N ty fi ko Wa nia dziecka, czyli dziecko, by się martwił o o NATO chciałoby nas pocieszać i ono wtedy nie ma przestrzeni, żeby zająć się jego życie emocjonalnym, tylko całą swoją energię włożył w to, żeby zajmować się naszym życiem emocjonalnym, żeby to nam było dobrze. Ale wtedy pamiętajmy, że zamieniamy się po prostu rola.
00:08:33
00:08:33
Mi a dziecko byl jak najbardziej potrzebuje naszej opieki naszego wsparcia naszej uwagi i wtedy, kiedy my mamy problemy, a mamy do tego prawo, bo życie po prostu polega na tym, że ciągle są jakieś problemy.
00:08:48
To, pamiętajmy, że naszym powiernikiem naszych problemów jest inny dorosły człowiek czy nasz terapeuta, ale nie dziecko dlatego, że dziecko ma swoją emocjonalność, jeszcze jest niedojrzały emocjonalnie i potrzebuje przede wszystkim.
00:09:03
Naszego wsparcia, a nie potrzebuje tego, żeby zajmować się naszym dobrostanem psychicznym, bo wtedy zamienimy rolę.