Pełna treść dostępna jest wyłącznie dla subskrybentów
Masz już subskrypcję? Zaloguj się!
Pełna treść dostępna jest wyłącznie dla subskrybentów
Masz już subskrypcję? Zaloguj się!
Z czego wynika opór przed proszeniem innych o pomoc i jak nauczyć się to robić?
00:00:17
Nie tak dawno temu jeden z moich klientów, który jest pracownikiem w dużej organizacji.
00:00:22
Podzielił się ze mną problemem wyzwaniem, które ma.
00:00:26
To wyzwanie nazywało się trudność w proszeniu innych o pomoc.
00:00:33
Do zrozumienia sytuacji warto poznać trochę szerzej kontekst.
00:00:37
Pracownik ten właśnie zostało przeniesiony z jednego działu organizacji do innego działu organizacji, co wiązało się z tym, że prawdopodobnie w najbliższym czasie będzie musiał się zmierzyć z ogromną ilością zadań, których nigdy wcześniej nie wykonywał.
00:00:52
Ważne jest też to, że mimo tego, że pracuje w jednej organizacji, te działania, które będzie wykonywał, są diametralnie różne od tego, co robił do tej pory. Co to zna?
00:01:02
No oznacza tyle, że prawdopodobnie będzie musiał, no będzie napotykał wiele trudności w trakcie wykonywania nowych zadań i będzie zmuszony do tego, żeby jednak prosić innych o pomoc i wsparcie bez względu na to, czy jest to jego szef szefowa, czy jest to osoba, z którą pracuje w zespole.
00:01:22
Żeby być efektywnym i jeśli chce osiągnąć swoją efektywność, szybko musi uznać to, że będzie potrzebował pomocy. A jednak ma z tym problem i to niemały.
00:01:36
Z czego mogą się brać takie sytuacje? Z czego może się brać taki silny, mocny opór przed proszeniem innych o pomoc?
00:01:45
Zastanówmy się nad kilkoma powodami. Oczywiście powodów tych może być 1000. Niemniej jednak chciałbym zwrócić uwagę na kilka takich, które wydają mi się dosyć ważne w samorozwoju i w tym, żeby przypatrywać się własnej pracy i temu, co nas blokuje ABS oraz rozwija.
00:02:02
Pierwszym elementem, który wydaje się być ważny, jest lęk przed okazywaniem innym swojej niekompetencji bądź braku kompetencji. Być może część z nas przeżywa strach związany z tym, że pokazanie, że czegoś się nie potrafi, może spotkać się z negatywnymi konsekwencjami.
00:02:21
Z 2 strony może spotkać się z krytyką, może spotkać się nawet z niemiłym komentarzem, który no niejako pozwoli nam albo wepchnie nas w takie poczucie.
00:02:33
Być ani na swoim miejscu?
00:02:36
Kolejnym elementem może być to, że samopoczucie kompetencji nie jest niczym przyjemnym. Kto z nas w jakiejkolwiek sytuacji lubi się czuć niekompetentny, lubi się czuć do niego się nie wie albo nie potrafi zwłaszcza w sytuacji, kiedy dookoła obserwują go inni.
00:02:54
To dla wielu z nas może być element zawstydzający i paraliżujący, który wpływa na to, jaką jakość pracy dostarczamy. Kolejnym elementem może być to, że.
00:03:06
Sed przyznanie się do sytuacji niewiedzy, w której obiektywnie, mimo tego, że obiektywnie jest tak, że nie możemy tego wiedzieć, bo nigdy tego nie robiliśmy, może być po prostu bardzo trudne.
00:03:17
Bardzo, bardzo trudne, nawet na poziomie komunikacyjnym może być to bardzo trudne.
00:03:23
2 taką ważną gałęzią wydaje się być poczucie zależności. Dla części z nas może być tak, że proszenie o pomoc jest pewnego rodzaju symbolem znakiem takim sztandarem, na którym jest napisane, jeśli prosisz o pomoc, to znaczy, że jesteś zależny od innych, a co jest wartością w dzisiejszym świecie wielu organizacji?
00:03:40
Ach prawdopodobnie bycie niezależnym bycie samowystarczalnym być takim, który zawsze dowozi bez względu na Wszystko, bez względu na to, czy wie, jak to się robi, czy nie wie, jak to się robi i tak dowodzi, jak on to robi. Nie wiadomo.
00:03:58
Cały ten element.
00:04:00
Zależności bądź poczucia zależności może powodować w nas takie albo w niektórych z nas takie poczucie, że.
00:04:08
No właściwie nie mamy decyzyjności i nie mamy wpływu. Trochę nas pozbawia to własnej indywidualnej tożsamości.
00:04:16
Trochę pozbawia nas tego, kim jesteśmy.
00:04:20
I warto jest też pamiętać o tym, że proszenie o pomoc jest z natury rzeczy pozycją asymetryczną, ale jeśli dobrze je przeprowadzimy, to wcale takie być nie musi.
00:04:30
Pozycja to asymetryczna. Wiąże się z tym, że osoba, która prosi, no jest w sytuacji, która jest zależna i jest też uległa do 2 strony. To czasami dla niektórych z nas ponownie nie jest przyjemne uczucie.
00:04:43
I ostatnią gałęzią, które chciałbym powiedzieć, jest sam fakt potencjału bądź kompetencji komunikacyjnych.
00:04:52
Może być tak, że czasami nie potrafimy po prostu poprosić. Nie potrafimy, bo nie wiemy jak to zrobić. Nie wiem, jak zbudować zdanie, które będzie akceptowalne dla mnie samego, jako mojego stylu komunikacyjnego i dla 2 strony jako takie do przyjęcia, czyli jako takich, na które można odpowiedzieć w sposób konstruktywny.
00:05:13
To wbrew pozorom może być nie takie łatwe zadanie.
00:05:17
Być może wyobrażam sobie, że kiedy ja poproszę o pomoc, to ta osoba jakoś zareaguje.
00:05:24
Może jest tak, że zareaguje w jakiś sposób, który jest niepochlebny, a może jest tak, że ja pomyślę, że ona pomyśli sobie, że to, że ja nie wiem, to jest strasznie nieprofesjonalne?
00:05:36
Kiedy już uda nam się przepracować te wszystkie elementy, które w nas grają, przyjrzeć się nim, to warto. Mimo tych trudności jednak zastanowić się nad tym, co komunikacyjnie możemy zrobić.
00:05:48
Warto spróbować ten pierwszy krok, przełamać najtrudniej, przełamać swoją własną postawę, ale jeśli już nam się uda, to warto spróbować skorzystać z narzędzi komunikacyjnych. I takim narzędziem jest asertywna prośba asertywną. Prośbę to taka rozmowa, w której podążamy metodą kilku kroków.
00:06:07
Dzięki którym podnosimy dopasowanie do swojej jakości komunikacji.
00:06:14
Szansę na to, żeby 2 strona odpowiedziała nam pozytywnie.
00:06:18
Pierwszym najważniejszym krokiem w tej konstrukcji jest zakomunikowanie powodu, z którym zwracamy się o pomoc.
00:06:26
Sytuacja, o której mówimy, może być tak, że po prostu powiem koledze koleżance czy szefowi szefowej o tym, że Słuchaj, dostałem te nowe zadania, zastałem planową rolę i zostałem przeniesiony do nowego departamentu.
00:06:38
To wiesz, no i wiesz co, nigdy nie robiłem tych zadań wcześniej. Mam z nim wyzwanie, ponieważ trochę nie wiem jak się za nich zabrać. Nie mam ani doświadczenia ani wiedzy w tym zakresie. Jest to dla mnie całkowicie nowe.
00:06:51
Potrzebuje pomocy.
00:06:53
I ten 2 krok, o którym mówimy, czyli nazywanie potrzeby pomocy jest kolejnym ważnym elementem w tej strukturze.
00:07:01
Musimy po prostu przekonacie do tego, żeby wprost powiedzieć 2 stronie, że potrzebujemy jej pomocy.
00:07:10
Dzięki temu będziemy w stanie poprowadzić rozmowę dalej ku mam nadzieję efektywnym rozwiązaniu. Kolejnym krokiem w rozmowie będzie.
00:07:22
Pytanie o decyzje.
00:07:24
Warto poprosić wprost o to, żeby osoba w rozmowie zadecydowała, czy nam pomoże, czy nie pomoże, czy jest gotowa to zrobić, czy niekoniecznie, bo ma różne inne elementy, różne zadania, którymi musi się zająć. Warto powiedzieć po prostu, czy jesteś gotów mi pomóc, pomożesz?
00:07:45
Czy masz przestrzeń do tego, żeby mi pomóc?
00:07:48
Dzięki temu krokowi bardzo prosto kierujemy komunikat do strony 2 osoby no proszące o to, żeby jednak podjęła decyzję tu i teraz.
00:07:56
Jeśli to jest możliwe, oczywiście robiąc to w sposób łagodny, nieagresywny i nie przybierający 2 strony do ściany. Warto jednak zadbać o to, żeby ten krok się wydarzył.
00:08:09
Jak już mamy zgodę 2 strony to Wszystko jest super. Możemy zaplanować co dalej, ale czasami zdarza się, że odpowiedź 2 strony jeśli chodzi o decyzję, nie do końca jest precyzyjna albo jest niejasna, to znaczy no niby się zgadza, ale nie wiadomo czy do końca niby się nie nie zgadza, a też nie wiadomo coś stoi na przeszkodzie i tak dalej, więc czasami z 2 strony otrzymujemy taki komunikat, który jest trochę jakiś mieszany w taki sposób, który nie daje nam pewności to tego czy ta osoba wyraziła zgodę, żeby nam pomóc czy może jednak nie?
00:08:41
Koniecznie warto wtedy zastosować parafrazę albo klasyfikację na przykład.
00:08:47
Czyli z tego, co słyszę, mówisz, że masz obecnie dużo zadań i chciałbyś może w jakimś innym terminie dobra, to rozumiem, ale powiedz mi, czy w ogóle jesteś gotów mi pomoc?
00:08:57
Bo to, w jaki sposób to zrobimy później, czy kiedy to ustawimy? To jest fill jakby trochę drugorzędne w tym momencie, ale czy jesteś gotów w ogóle pomóc?
00:09:06
Fill z tego, co powiedziałeś, nie do końca rozumiem, czy pomożesz mi, czy nie pomożesz. Czy jesteś gotowy domu czy nie, czy możesz jakby doprecyzować?
00:09:14
Czy twoja odpowiedź jest na tak czy na nie bo to jakoś jest dla mnie ważne i chciałbym według tego dalej postępować.
00:09:22
Innymi słowy albo parafraza, albo klasyfikacja są takimi narzędziami, które pozwalają nam doprecyzować to co 2 strona dla nas rzeczywiście mówi, czy się zgadza, czy nie zgadza.
00:09:34
No i załóżmy, że udało nam się doprecyzować do klasyfikować i już mamy tą pewność, że osoba nam pomoże. W ostatnim kroku warto doprowadzić do konkluzji.
00:09:46
Co to znaczy?
00:09:47
To znaczy, że taką cluse ja to jest uzgodnienie, że rzeczywiście następnie nastąpi pomoc, a następnym krokiem będzie już ustalanie. Co w takim razie w tym zakresie możemy zrobić?
00:09:58
Takie spotkanie warto zakończyć klamrą mówiącą o tym, że proponujemy pewnego rodzaju ramy czasowe na to, żeby zacząć działać na przykład.
00:10:09
To w takim razie, czy byłoby dla ciebie ok, jeśli spotkamy się dzisiaj do godziny 18:00 i ja ci powiem, na czym mi najbardziej zależy, to byśmy powiedział, gdzie możesz mi najbardziej pomóc?
00:10:20
W sytuacji, kiedy to jest niemożliwe, możemy użyć innej techniki, po prostu oddalić trochę to w czasie. No dobrze, a co byś powiedział na to, żeby to było jutro, godzina tam 10, czy dałoby radę, żebyśmy się spotkali, porozmawiali, powiedzieli, co jest do zrobienia i i dlaczego właśnie to i gdzie mógłbyś mi najbardziej pomóc albo mnie wesprzeć.
00:10:39
To są ważne elementy. Dlaczego?
00:10:42
Dlatego, że w rozmowie na samym końcu trochę przejmujemy inicjatywę, pokazujemy wpływ i staramy się wpłynąć na sytuację, żeby to, co chcemy, żeby się wydarzyło, rzeczywiście miało szansę się wydarzyć.
00:10:53
Innymi słowy te ramy czasowe, sugerowanie, wpływanie na decyzje 2 strony na proponowanie różnych rozwiązań czasowych jest elementem, który podnosi szansę tego, że to się wydarzy, podnosi szansę realizacji.
00:11:10
Proszenie innych o pomoc, zwłaszcza kiedy to jest uzasadnione merytorycznie, ponieważ nie możemy wszystkiego wiedzieć i zawsze jest elementem, który buduje zaufanie.
00:11:22
Jest czymś, co powoduje, że ufamy ludziom bardziej, a oni ufają bardziej nam jest czymś co scana. Zespoły co powoduje, że ten klej łączący członków zespołu jest mocniejszy.
00:11:34
Dzięki temu zarówno nasza praca, jak i praca naszych kolegów. Koleżanek w zespole będzie efektywniejsza.
00:11:41
Nie bójmy się prosić o pomoc. To jest bardzo ważny element w rozwoju każdego pracownika.
00:11:48
I tego Państwu życzę, trzymam kciuki powodzenia.
